Leasing jest popularną formą finansowania, szczególnie wśród przedsiębiorców, którzy chcą korzystać z nowych środków trwałych bez konieczności ich natychmiastowego zakupu. Wybór między leasingiem operacyjnym a finansowym zależy od celów biznesowych oraz preferencji podatkowych i księgowych. Poniżej przedstawiamy kluczowe różnice między tymi formami leasingu.
Leasing operacyjny
Leasing operacyjny to forma wynajmu długoterminowego, w której przedmiot leasingu pozostaje własnością leasingodawcy przez cały okres trwania umowy. Najważniejsze cechy leasingu operacyjnego to:
• Koszty uzyskania przychodu: Raty leasingowe (zarówno część kapitałowa, jak i odsetkowa) oraz opłata wstępna mogą być zaliczane w całości do kosztów uzyskania przychodu, co jest korzystne podatkowo.
• Amortyzacja: Leasingodawca jest właścicielem środka trwałego, dlatego to on dokonuje amortyzacji.
• Wartość końcowa: Po zakończeniu umowy leasingobiorca ma możliwość wykupienia przedmiotu za cenę ustaloną w umowie, zazwyczaj znacznie niższą od wartości rynkowej.
Leasing finansowy
Leasing finansowy przypomina bardziej kredyt, ponieważ leasingobiorca uzyskuje prawo własności do przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy. Najważniejsze cechy to:
• Koszty uzyskania przychodu: Do kosztów podatkowych zalicza się tylko część odsetkową rat oraz amortyzację, którą prowadzi leasingobiorca.
• Amortyzacja: Leasingobiorca staje się właścicielem środka trwałego, co pozwala na samodzielne amortyzowanie przedmiotu leasingu.
• Wartość końcowa: Wartość wykupu jest zazwyczaj symboliczna lub zerowa, co oznacza, że po zakończeniu umowy leasingobiorca automatycznie staje się właścicielem.