Pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom soczewek kontaktowych, jeżeli zleci to lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne. Tak samo jak w przypadku okularów korygujących wzrok, kwestie związane z refundacją soczewek kontaktowych powinny zostać uregulowane w regulaminie pracy.
Art. 9 ust. 3 Dyrektywy Rady z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracy z urządzeniami wyposażonymi w monitory ekranowe (piąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 87/391/EWG)(90/270/EWG) przyznaje pracownikowi prawo do otrzymania okularów lub szkieł kontaktowych korygujących wzrok, odpowiednich do rodzaju pracy, jeżeli w wyniku badań profilaktycznych okaże się to konieczne i kiedy nie mogą zostać użyte zwykłe okulary lub szkła kontaktowe korygujące wzrok.
Przyjmuje się, iż refundacja zakupu soczewek kontaktowych jest możliwa, w przypadku gdy lekarz specjalista, na podstawie wyników badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, zaleci ich stosownie przy obsłudze monitora zamiast okularów korekcyjnych. Takie zalecenie powinno zostać wydane, w przypadku gdy skorygowanie wady wzroku pracownika nie jest możliwe przy pomocy okularów, w szczególności:
- gdy różnica wady wzroku pomiędzy jednym okiem a drugim jest większa niż 4 dioptrie (wada w jednym oku jest duża, a w drugim mała lub jej wcale nie ma),
- przy dużym astygmatyzmie wzroku.
W opisanych powyżej warunkach soczewki kontaktowe spełniają ten sam cel co okulary korekcyjne i na pracodawcy ciąży obowiązek ich zapewnienia.
Tak samo jak w przypadku okularów korygujących wzrok, kwestie związane z refundacją soczewek kontaktowych powinny zostać uregulowane w regulaminie pracy. Szczególnie problematyczne wydaje się uregulowanie kwestii zakresu refundacji. Wydaje się, iż powinien on dotyczyć sytuacji, w której pracownik musi wymienić szkła kontaktowe zgodnie z zaleceniami lekarza lub producenta danych soczewek.
źródło: kadr.infor.pl